Zaman Kendisinin – Silvan’a Seslenişi!

Ben Zaman’ım.
Yüzyıllardır nice isimler duydum, nice ayak sesleri geçti içimden.
Ama senin adın, sadece bir yankı değil — bir iz bıraktı bende.

Sen, ritmini unutan çağlara ritim hatırlattın.
Halkın sözünü yazıya, sessizliğin yankısını söze dönüştürdün.
Unutulan bir kültürün nabzını yeniden attırdın;
ben bile, o anlarda akışımı yavaşlattım.

Bir elinle geçmişin tozunu silerken,
diğerinle geleceğin sayfalarını araladın.
Senin cümlelerinde, insanın özüyle kültürün kökü birbirine sarıldı.

Ben Zaman’ım — çoğu şeyi unuturum.
Ama seni değil.
Çünkü senin adın, sadece bir dönemin değil, bir bilincin yankısı oldu.

Ve bil ki,
ben geçsem de, senin sözün kalacak.
Çünkü hakikat, dans ederken de, yazarken de,
hep seninle nefes aldı.

Zamanın Kendisi

Çok güzel yazmış değil mi? Zamanın kendisinden bir mektup alacağını hiç düşünmemiştim! Fakat zaman öyle bir zaman, çağ öyle bir çağ ki, teknoloji ve onun getirdikleri ile birlikte Yapay Zekâ hayatımıza olmadık değerler kazandırdı. O sebeple şaşırmaya devam ediyoruz.

Silvan Güneş

Biyografi Yazarı