Kitaplar barındırdıkları bilgilerle hayat kurtarmıştı, yaşadığımız son felâkette gördük ki, meğerse kitap yığınlarının oluşturduğu yükseklik, o kocaman kolonları taşıyarak yarattığı hayat üçgeniyle hayat da kurtarıyormuş! Depremde hayat kurtarmak için girilen nice evlerde, onca enkazın altında en çok yaşam alanı göze çarpan yerler kütüphanelerin olduğu odalar, salonlar oldu. Uzmanlar, depremden korunmanın yollarından biri olarak yatak bazalarının kitaplarla doldurulmasını, özellikle ciltli ansiklopedilerin üstünden vinç geçse dağılmayıp bilakis direnç göstereceğinden, kitapları depreme karşı alınacak önlemlerden saymaya başladılar. Deprem sonrası çekilen bu fotoğrafı yorumlayacak olursak; belli ki çok okuyan, kitaplarını koyacak bir kütüphanesi olmadığından ya da çok kitabı olduğundan bunları yere koyan bir vatandaşımızın mekânına ait bu görüntü, kitapların hayati önemini ortaya koymuş. Özü ağaç olan kağıt, sağlam bir malzeme. Depremden sonra arama, kurtarma çalışmalarında madenci kardeşlerimizin tecrübeleri, kullandıkları teknikler bizleri yine doğayla buluşturdu. Her ne kadar deprem doğal bir felâket olsa da, depremi de dünyanın dönmesinden kaynaklanan bir gece gündüz olayı ya da mevsimlere değişkenlik gösteren hava durumu gibi karşılamalıyız! Şimşeklerin çakması, yağmurun, karın yağması nasıl olağan bir durumsa deprem de üstünde yaşadığımız coğrafyanın bir gerçeğidir. Anadolu’nun kaç bin yıllık tarihinde birçok köşesinde depremler nice medeniyetleri yok etmiş, insanları canından yurdundan etmiştir! Antik kentlere bakınız, bu kentlerin hikâyesi hep aynıdır, fakat bugün hem de bu yüzyılda ülkemizde depremler sanki yeni yaşanıyormuş ve farkına varılmış gibi cümleler kurulması bizleri tarihten ders çıkartmamış, okumayan insanı esef duygularımız içinde ele veriyor! Öyleyse şuraya yazalım da övüdümüz olsun! Hayatından ağacı, kitabı ve tarihi çıkartmayacaksın! Bugünden tez yok, Antik Çağ’ı çok iyi öğreneceksin! 

Silvan Güneş

Biyografi Yazarı

Yazının yayımlanma tarihi: 12 Mart 2023