Kümülatif olarak insanların hayatları boyunca çok konuştuğu; ve fakat genel olarak değerlendirildiğinde boş konuştuğu doğrudur. Buna keza; son zamanlarda rastladığım ve dikkatimi çeken şöyle bir durum var ki; çevremde bir insan hakkında ‘çok konuştuğunu’ iddia ederek eleştiride bulunan insanların bir tamamı, istiyorlar ki; ‘sadece ben konuşayım’! Herkes beni dinlesin ve konuşma sadece benim istediğim zamanlarda, alanda ve çerçevede gerçekleşsin. Ya da sen hep sus ve sessizlik -ben bozana kadar- bozulmasın! İşin aslı: bu insanlar aslında başkasının sesine ve birinin cümlelerini dinlemeye tahammülleri yok. Sizin, onun, bunun, şunun çok konuştuğunu iddia eden insanlar, itham ettikleri kimselerden daha çok ve gereksiz konuşuyorlar. Sizde şikâyet ettikleri rahatsızlığın altında yatan gerçek neden ise -büyük oranda-; sevgisizlik, değersizlik, kendini, fikirlerini, duygu yoğunluğunu sizden üstün görme; o sebeple sizden sadece ihtiyaç hissettiği maddi-manevi ne varsa fazla iletişime gerek görmeden alma/elde etme duygusu yüksek; o sebeptir ki; mecburiyetten sizinle görüştüğünü hissetmenize vesile olan bu tavır ve kendini ele veriş -kimseye iyi gelmiyor-!

Silvan Güneş

Biyografi Yazarı

#silvangüneş
#biyografiyazarı
#biyigrafiyazari
#biyografist
#biyografistim
#biyografiler
#biyografi
#biyografileryazılıyor
#biyografiniyazdır
#şehrimkimliğimkimliğimşehrim
#şehirlerinkimliği
#yazar #girişimcikafası