Sanatçı olmak kolay değil, bir dünya sanatçısı olmak için ise sadece sanatçı olmak da yetmiyor. Şimdi bu dediğimi nasıl tanımlayabilirim ki? Artık bir konunun açılımını yapmak, kalem kalem açıklayıcı bilgi verip daha sonra üstüne konuşmak zor geliyor. Dünyanın neresinde olursa olsun bir zulüm, hastalık, tüm temel ihtiyaçlara muhtaçlık söz konusu sanatçı hemen buna dikkat çekerken kendi de gereğini yapandır! Michael Jackson bunu çok iyi yapan sanatçılardandı. Belki de dünya üstünde gelirinin büyük bir kısmını çocuklara, muhtaçlara, hastalıklarla ilgili tedavi üretecek projelere ve tedavi için ilgili hastanelere, belli hastalıklarla savaşılması için ne gerekiyorsa yapan hassas bir sanatçıydı. Michael Jackson’un bu durumunu kendisinin Afrika kökenli bir Amerikalı zenci olmasına bağlayıp ondaki tüm maddi-manevi zenginliğin müsebbibini buna bağlamak ne kadar doğru olur bilmiyorum; fakat kendi soydaşlarından olan Afrikalılara ve asırlardır Amerika ve Batılı ülkelerin elinde sürekli maddi varlıkları yüzünden sömürülmesinin bir sonucu olarak, Afrikalıların bu makus tarihine, hayatta kalmak için en temel ihtiyacı olan açlıkla mücadelesine dikkat çekmek için 1985’te “We are the world” bestesini yapmış, dönemin en popüler sanatçılarını bir araya getirerek, Afrikalıların dramına dikkat çekmeyi bilmiş, dünyayı ekrankara kilitleyip herkesin bu çağrıta aktif olarak destek vermesini sağlamış ve Afrikalılar için 60 milyon dolardan fazla para toplamıştı! Bugün böyle bir tane sanatçı var mı? Örneğin Ukrayna Savaşı’nda birçok insan hayatını kaybetti, tabii ki çocuklarda. Şimdi ise İsrail’in Filistinli halka uyguladığı orantısız güç ve açtığı savaş söz konusu. Şu bir kaç günde binlerce masum insan ve çocuk hayatını kaybetti. Bir savaş başladığında niçin hemen tarafların inançları söz konusu haline getirerek dünyayı inandığı inanca göre taraf tutmasını sağlamak istenir? Şimdi yine aynı şey oluyor, fakat gelin görün ki Müslüman bir çok devlet varken hiç biri Filistin’e destek vermiyor. Kendi Kan bağı olanlar dahi diyeceğim de, Filistinliler ile İsrailliler birbirleriyle kardeşler. Bu savaşı din ekseninde çıkartıp bu iki milletin kardeşliğini hatırlatmak gerekir. Bu dediğimi sanatçılar yapabilir mi? Dünyanın bir Michael Jackson’a acilen ihtiyacı var…

Niçin bir sanatçı savaşı bitirmesin? Belki bu dediğim çok ütopik geliyor olabilir, fakat sanat savaştan, sanatçı liderlerden çok daha güçlüdür! Eğer bu dediğime inanmıyorsanız, siz sadece ne kendinizin kim olduğunu biliyorsunuz, ne sanattan anlıyorsunuz, ne de sanatçının farkında değilsiniz! Sanatın çok güçlü bir siyaset aracı olduğunu keşfedenler yıllarca bu yöntemle haklıyı haksıza çevirmeyi dahi başarabildiler. Bakınız, Türkleri’in sözde Ermenileri katlettiği, soykırım yaptığına dair hem sinema, tiyatro hem de edebiyat alanında o kadar çok üretim yaptı ki sanatçılar, hatta heykeltraşlar dahi bu konuda emek verdi. Sözde hayatlarını kaybedenler için anıtlar diktiler. Peki bu durum karşısında biz Türkler ne yaptık? Hiç bir şey! Çünkü biz zaten haklıydık ve tarihi belgeler bizim haklılığımızı gösteriyordu. O sebeple bizlere göre tarih belgelerle anlatılırdı ve belgeler de bizim için kâfiydi, çünkü tüm gerçekler orada vardı! Fakat Ermeniler ne yaptılar? ‘Türkler’e attıkları bu iftiraları bizler tarihi belgeler ışığında, bir masaya oturup tartışarak halledelim’ dedikçe buna asla yanaşmayıp ret ettiler ve bunun yerine sürekli bir diaspora sakızını hayatın her alanında kullanarak dünyanın hafızasına bunu yazdılar. Bugün dünyanın neresine giderseniz gidiniz kendinizi anlatamıyorsunuz, çünkü bu adamlar her şekilde dünyaya uydurdukları yalanı bir şekilde işledikleri gibi beyinlerine kazımışlar. Adamlara aksini anlatamıyorsunuz bile. Kimse tarih kitabı okumuyor! Ermenilerce uydurulmuş hikâyelerin filmini izleyip onlarla aynı ağzı konuşuyorlar. İşte bu sanatın ve sanatçının gücüdür. Sanatçı yeter ki bir konuyu işlemeye görsün, tüm dünyayı altını üstüne getirebilir!

Sanatçı sanatı insanlığın faydasına kullanmasını biliyor mu peki? Sanatçı bunu yapmayı akıl edebiliyorsa ve onda o lapasite varsa, sadece sanatını icra eden değildir, aynı zamanda dünyayı ve insanlığı da bir belâdan kurtarmış olacak bir kahramandır o! Sanat; zeki, hümanist ve fayda sağlamayı hedefleyen iyi niyetli sanatçıların zekâsıyla hedefine ulaşacaktır; ve fakat o sanatı yaratacak olan sanatçıya bu yüzyılda denk gelmiş olabileceğini düşünmekten ileriye gidememek canımı sıkıyor!

Michael Jackson, bir pop yildızı
tarafından desteklenen en çok hayır kurumları için Guinness Dünya Rekoru’na sahip. NAACP, UNICEF,
United Negro College Fund’a ve düzinelerce diğerine yüz milyonlar verdiği tahmin ediliyor. Yakın tarihinizde Michael Jackson kadar yardımsever, her bakımdan etkileyici, çok sevilen, toplumları etkileyen başka bir sanatçı var mı? Kusura bakmasın kimse, fakat benim aklıma kimse gelmiyor, bunun için yanılmayı diliyorum kendime…

Şimdi bir hayal eder misiniz; Michael Jeakson hayatta ve İsrail’in Filistin halkına ve Gazze şehrine yaptıklarını tepki için tüm sanatçıları toplamış, bestelediği şarkıyı tüm dünyaya dinletiyor. Şarkı sözlerinden İsrail’in hastane ve ibadethabelere attığı bombaları lanetlerken, hayatını kaybeden insanları ve özellikle de çocukların yaşayamadığı hayatları konu alan sözlerle haksızlığa uğrayan Filistin’e destek için dünyayı ayağa kaldırıyor ve yetmiyor, tüm o sanatçılarla Gazze’ye gidip Filistinlilerle sokaklarda buluşup onlarla birlikte vücut gösterisi yapıyor! Şimdi böyle olduğunu düşününüz, sizce bu savaşın seyrini değiştirmez miydi? Sanatçılar sadece sanatlarını yapmak için mi var? Ya da sanat sadece sanat için midir? Sanat eğer yeri ve zamanı geldiğinde insan için de yapılırsa, belki dünyaya siyasetçiler, liderler değil de sanatçılar yön verir! Ne dersiniz?

Silvan Güneş

Biyografi Yazarı