Bayatlamış ekmeği önünüze koyarlar
Yemem dersen yine seni suçlarlar
Bu dünyanın çekilmezi kendisi
Bilmez ama yok ki başka kefesi

Elma, armut, muz kendini bilmezse
Kök salmış turp: havuç aklın ermezse
Toprak verir, değirmen üğütmezse
Haddin aşar, kendini umman sanırsın.

Çok çektim ben sarmaşık, ayrık otundan
Köklesem de paslı prangasından
Beslenir kendi gibi mahşer tasından
Yosun tutmuş suda saz dinlenir mi?

Kendi yok ki gölgesi düşsün yere
Uğraştıkça sanır sensin bahane
Bilir kendi de şu sayılı günlere
Çakacak bir sözü yoktur sineye.

Gelen ağam giden paşam demezsen
Yüze gülüp ardından oya örmezsen
Çok netsin be haram lokma yemezsen
Kırık çarklar dişlisinde kalırsın.

Ne dünya yalan ne insanlar gerçek
Huzur, mutluluk dürüstsen gelmeyecek
Yaşamak diye sana rol biçtikleri
Oynamazsan bu dümen dönmeyecek.

Silvan Güneş
01.10.2016
Alanya