En iyi aşk acısını, en iyi ayrılıkları adım adım tattırandır.

Arada aramız açılması diye sizi kahkaya boğduran ama üstünden henüz çok geçmemişken için için ağlatandır.

Belki bir sigaranın dumanında feleğin çemberinden baktırandır.

Belki tereyağdan kıl çekercesine bir yanlışı aklayandır.

Senden benden bizdendir aslında kaleme aldıkları. Kimi ne kadar tanıdık geldikçe sever, kimi ne kadar yabancı…

Aslında hiç birinin yoktur da birbirinden farkı. Kelimelerin dizilişi peşpeşe duyguların kalbine bıraktığı his tıpkı bir arının çiçeklerden balı topladığı zarafet, azgınlık ve açlıkta olunca, bizden gittikçe severiz olayları insanları tatları. Belki o zaman daha çok yaşamak ister daha çok sarılırız hayata. Bir yazarın kaleminden duygularımıza bal damlıyor olunca…

Silvan Güneş